ذهن هاي خطرناک با بازي درخشان ميشل فايفر...
هنوز آدمهايي که آرماني دارند ومبارزه اي را آغاز مي کنند تنها کساني هستند که شعله اشتياق را در من چنان روشن مي کنند که قطره اشک از کنار چشمانم براه مي افتد...خوشبختانه هنوز آنقدر احساساتي هستم که با ديدن کلوزآپي از ميشل فايفر که سعي مي کند جلوي گريه اش را بگيرد بغض کنم وهنوز جزو منتقدين باکلاس نشده ام که هر فيلمي را به خاطر اينکه موضوعش کليشه اي و نخ نماست نگاه نکنم... "دو ساعتِ" دلچسب ،با چند قطره کوچک اشک ودلي که انگار سبک شده بود، حاصل بعد از ظهر جمعه ما بود...خدا بده برکت!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر