۱۳۸۱ مرداد ۲۹, سه‌شنبه

أسمان ابريست
هوا براى سردشدن پی بهانه میگردد
آدمی برای لغزيدن
چاره ای جز سقوط نيست
....
....

آسمان ابريست
جرقه های هوس بر کاهدان عصمت می بارد
فاجعه هر روز
در همين حواليست
....
....

آسمان ابريست
پرسه می زنيم
ميان صخره و امواج
نشستن گناه ، دويدن بی حاصل
بيهودگی ،
خستگی ونرسيدن حتميست
....
....

آسمان ابريست
به شمشير رعد بر فرق آسمان
به صاعقه
دل بسته ايم
که روز هست وخورشيد نيست
ديگر انگار
تا آخر هر روز
آسمان ابريست .
...



هیچ نظری موجود نیست: